Zuid Afrika 2.0

25 maart 2019 - Kruger Park, Zuid-Afrika

Better late than never… Inmiddels ben ik namelijk alweer ruim een maand thuis. School en een lage weerstand stelden mijn blog-schrijfproces wat uit. Normaal schrijf ik mijn verhaal ook al tijdens het reizen zelf, maar gebrek aan internet deed ook die optie de das (of moet ik zeggen kabel?) om. Maar goed, hier zitten we dan eindelijk klaar op de bank. Ik gun mezelf een pauze van het leren voor de tentamens en laat alle herinneringen van de reis weer even naar het oppervlak van mijn geheugen drijven. Om die vervolgens weer op digitaal papier te zetten en met jullie te delen. Dus leuk dat je weer leest! Je zat vast al lange tijd te wachten op een nieuw reisverhaal. Nou, komt-ie hoor.

Donderdagavond 14-2 vertrokken we (ik, ouders en zusjes) vanuit Amsterdam naar Johannesburg, met een korte stop in Parijs. Na een lange vlucht met vrij weinig slaap zette ons vliegtuig wiel aan landingsbaan. Onze bagage was er best snel, dat is ook voor het eerst. Wel moesten we nog een hele controle procedure door dus al met al maakte het weinig verschil. Eenmaal buiten herkende ik de lucht, de sfeer, het gevoel dat ik had van toen ik hier 2 jaar geleden was. Het voelde vertrouwd en ik was dankbaar dat ik hier weer mocht zijn. We haalden ons gehuurde busje op en hadden nog zo’n 5 uur rijden te gaan voordat we in Kruger park lodge in Hazyview aan zouden komen. Dat is een stadje ongeveer een kwartier rijden verwijderd van het Kruger park zelf. We kwamen pas rond 19.30u aan, uitgeteld, maar onze familie stond daar op ons te wachten. Zo leuk om ze weer te zien! We hebben samen gegeten in het restaurant en zijn daarna meteen gaan slapen. We hadden een mooi huisje met eigen zwembad en mooie veranda, en ook een eigen golfkarretje. Dikke lol natuurlijk. Lotte heeft ook alvast wat kunnen oefenen voor haar rijbewijs.

De volgende dag, zaterdag 16-2, hebben we uitgeslapen en de rest van de dag rustig aan gedaan. Even een beetje bijkomen en acclimatiseren was wel fijn, ik was nog steeds best moe. We zijn even het stadje in geweest met de familie en hebben ’s avonds met zijn allen gebraaid ( = gebarbecued). We hebben ook even gekeken bij de hippo hide ( = hutje waar je dieren kan spotten), die bij het resort hoorde. Wel omheind met hekken hoor, no worries. Nijlpaarden hebben we dus op de 2e dag al gezien, goed begin wel.

17-2. We vertrokken redelijk op tijd voor een dagje weg naar verschillende bezienswaardigheden. De eerste stop was God’s Window. De weg hier naartoe was al erg mooi. We klommen omhoog richting een hoog plateau. God’s Window is namelijk een uitzichtpunt over de hele vallei. Vanaf de parkeerplaats was dit een kwartiertje lopen door een stukje bos. Het was een erg mooi uitzicht en doordat je de vallei in keek kon je heel ver zien. Vervolgens reden we verder naar Blyde’s River Canyon. Persoonlijk vond ik dat het hoogtepunt van de dag. De door de rivier uitgesneden rotsen waren bijna volledig bedekt met planten. Het groen was een mooi contrast met het helderblauwe water en zorgde voor een prachtig plaatje. Check dus vooral even de foto’s (; De laatste stop waren de potholes. Hier was een waterval te zien en rotsen die ook het slachtoffer waren van erosie. Hier hebben we wat gegeten en gedronken en zijn daarna weer terug gereden naar ons huisje. Het was zonnig en warm deze dag dus we hebben bij terugkomst lekker even gezwommen. Is ook zo zonde als je een privé zwembadje hebt en die vervolgens niet gebruikt. Wederom hebben we weer gebraaid met de familie, en moesten we helaas ook alweer afscheid nemen. De volgende dag zouden wij namelijk richting het Kruger park gaan en gingen zij weer terug naar Durban. Ik vond het jammer dat het zo kort was maar het was evengoed heel leuk om iedereen weer even te zien en te spreken. Ook kreeg ik nog cadeautjes mee die ik pas dinsdag (op mijn verjaardag) mocht openen. Zo lief.

Maandag 18-2 was een vroegertje; 07.00u weg naar de Elephant sanctuary. Maar ik was best snel wakker. We zouden namelijk olifanten gaan aaien, borstelen en uitlaten, dus ik was ready to go. Het was een mooie en serene plek waar 2 olifanten zijn opgevangen. Toen die aankwamen lopen met de rangers was ik wel even overweldigd. Ik kom namelijk ongeveer tot hun knie. De rangers nodigden de eerste 2 uit en ik bood aan om eerst te gaan. Ik koos de linker olifant, Casper, en eenmaal naast hem voelde ik me helemaal rustig. De ranger was heel aardig en vertelde me dingen over Casper en liet me zien hoe ik hem kon borstelen en voeren. En dat deed ik alsof ik dat elke week doe. Kon ik dat maar elke week doen trouwens. Hierna kregen we informatie over olifanten, dat vond ik heel interessant. We leerden dat je aan de kortste slagtand kunt zien of ze links- of rechtshandig zijn en dat ze op 16 verschillende manieren kunnen communiceren. Verder worden ze 60 tot 70 jaar oud (!!). Wat mij het meest bij is gebleven is dat olifanten net voor hun oor een soort spleet hebben waar vloeistof uit kan komen, die aantoont hoe ze zich voelen. Een donkere vloeistof betekent dat ze zich boos of niet goed voelen. Een wit/doorzichtige vloeistof betekent dat ze heel blij zijn. Geen vloeistof is gewoon prima. Met deze kennis gingen we nog een keer naar ze toe (yes!) en mochten we ze op verschillende plekken aanraken en als laatst ook uitlaten. Ja uitlaten. De slurf hield onze hand vast en zo liepen we een rondje. Het was een hele bijzondere ervaring. Het grootste landdier ter wereld en toch voelde ik me totaal op mijn gemak en leek alles vanzelf te gaan. Ik heb zelfs een ‘kus’ gekregen, waarbij Casper eigenlijk zijn snot in mijn nek blies. Maar het maakte me allemaal niks uit. Alles aan Casper was bewonderenswaardig, zelfs de inhoud van zijn slurf.
Na het olifantenparadijs zijn we doorgereden naar Satara rest camp in het Kruger park. Onderweg zagen we al verschillende dieren. Aan het eind van dit verhaal zal ik een lijstje noemen van alle dieren die we in het park hebben gezien. Ik weet namelijk niet meer precies welke dieren we op welke dag hebben gespot. De dieren die we sowieso elke rit tegen zijn gekomen zijn zebra’s, giraffes, impala’s, gnoe’s.
Onze gemiddelde safaridag zag er als volgt uit: 5.30-06.00 ochtendrit. Ontbijt in (een ander) camp. Daarna weer terug. ‘s Middags relaxen/zwemmen. Rond 16.00u weer een op safari. Voor 18.30 moet je weer in het camp zijn want dan gaan de hekken dicht. Daarna avondeten en rond 21.00u lagen we weer in bed. In het begin even wennen maar daarna eigenlijk wel een fijn ritme.

19-2. Mijn verjaardag! Eigenlijk besefte ik hier vrij weinig van en was het voor mij gewoon een nieuwe dag. Het was wel heel mooi om jarig te zijn in het Kruger park natuurlijk. We stonden vroeg op voor een morning drive richting Olifants camp en na vrijwel 3 minuten zagen we 3 hyena’s langs de weg. Even verderop een jakhals. Meteen al 2 dieren die ik nog nooit had gezien. In Olifants hebben we ontbeten en reden daarna bijna dezelfde route terug. De rest van de middag hebben we gerelaxt en gezwommen. We hebben in het restaurant gegeten en hadden daarna een night drive. Ik vond het best spannend. Het was helemaal donker maar er was een hele mooie volle maan. We zaten in een grote truck en omdat Beline en ik voorin zaten moesten wij schijnen met de lamp. Zo kon je namelijk de ogen van de dieren zien die weerkaatsten in het licht. We zagen onze eerste leeuwin en ook een paar olifanten. Bij één ervan kwamen we heel dichtbij en trompetterde hij een paar keer. Daar schrokken we nogal van en de chauffeur reed na een paar seconden stilstaan weer door. We hebben ook een aantal nachtdieren gezien en nog een hyena. Het was een spannende ervaring.

20-2. We gingen weer vroeg op pad naar ons volgende verblijf; Lower Sabie, een mooi camp aan de rivier. Het was best een stuk rijden en we zijn onderweg even gestopt bij een picknick spot. Het bleef voor mij een rare gedachte dat je tijdens het rijden echt niet je auto uit mag, maar bij picknick plekken of hide’s wel, terwijl daar verder ook geen hek omheen zit. Maar goed, ik voelde me verder wel veilig op een of andere manier. Eenmaal aangekomen in Lower Sabie hebben we weer even gezwommen en gechilld. Het restaurant ligt aan de rivier en ’s avonds tijdens het eten kwam er een super grote, rode maan uit de rivier gestegen. Na een tijde kleurde hij weer wit en belichtte hij de rivier. Het was een prachtig moment. Ik vind het altijd heel fijn om zo midden in de natuur te zijn. Alle geluiden, geuren en de rust. Ik mis dat in Nederland…

21-2. Onze ochtend rit ging naar Skukuza camp. We zagen onderweg 3 mannetjes leeuwen, pal op de weg. Dat was heel indrukwekkend. Na gegeten te hebben in Skukuza begon ik mij niet lekker te voelen. Eind van de dag zijn we toch even naar de dokter gegaan, en ik bleek lichte koorts en een buikvirus te hebben. Dat was niet zo prettig.. Ik kreeg medicijnen mee en moest verder rustig aan doen. Op de terugweg hebben we nog wel 2 cheeta’s gezien, dat was wel weer leuk. Ook deze avond lagen we weer op tijd op bed.

22-2. Na de ochtendrit heb ik getrakteerd op ontbijt in Lower Sabie zelf. Ook deze dag hebben we weer veel dieren gezien. Vooral veel en grote kuddes olifanten. Hoeveel kuddes ik ook zie, het verveelt me nooit. Ik blijf het leuk vinden om te zien hoe ze met elkaar omgaan. We hebben ook veel baby olifantjes gezien, sommigen zo klein dat ze waarschijnlijk pas een paar dagen oud waren. ’s Middags hebben we even geslapen en daarna zijn we nog even gaan rijden.  Net buiten het camp is een meertje waar nijlpaarden en krokodillen zitten en verschillende mooie vogels. Vaak gingen we daar even een half uurtje staan aan het eind van de dag, de zonsondergang daar was heel mooi. Na het eten was het tijd om de koffers te gaan pakken… De volgende ochtend zouden we uitchecken en langzaam het park verlaten om terug te rijden naar Johannesburg.

23-2. De laatste dag. Een paar kilometer voor de uitgang van het park hebben we nog neushoorns gezien, waarmee onze big five compleet was. Een beter afscheid van Afrika kon niet! De rest van de middag hebben we in de auto gezeten, met een paar tussenstops om wat te eten. Rond 18.00 kwamen we op het vliegveld aan, leverden we de auto in en checkten we in voor onze vlucht naar huis. Het vliegtuig vertrok pas om 23.30 dus we moesten nog best lang wachten. Ondanks dat het een super mooie reis was geweest, vond ik het ook wel prima om weer naar huis te gaan. Volgens mij iedereen wel. 10 dagen waren precies genoeg.

Alle dieren die we hebben gezien:
Big five (leeuw, buffel, luipaard, neushoorn, olifant)
zebra, impala, waterbok (en nog andere soorten bokken), gnoe, 2 soorten slangen, serval, caracal, genetkat, afrikaanse civetkat, jakhals, hyena, wrattenzwijn, krokodil, nijlpaard, baviaan, vervetaap, kudu, stekelvarken, mangoeste, struikhaas, struisvogel.
Verder nog heel veel soorten vogels en arenden maar dat zijn er echt te veel om op te noemen.

That's it, in een redelijk beknopte versie.
Deze week wordt de reis voor komende zomer alweer geboekt (: See you then!

Liefs.

Foto’s

4 Reacties

  1. Petra:
    26 maart 2019
    Wat een fantastisch avontuur weer. Heerlijk dat je zo van de natuur en rust geniet. Ook fijn om samen met familie te ervaren. Je stijl van vertellen maakt dat ik t bijna zelf beleef! Benieuwd naar je volgende reis.... xx mam
  2. Omali:
    26 maart 2019
    Ik heb genoten van je verhaal. Er is een schrijver aan jou verloren gegaan!
    Het was zo herkenbaar voor mij en ik heb zitten lachen bij de omschrijving van diverse situaties. Tante Jacqie heeft ooit eens een handvol apen-uitwerpselen naar haar hoofd toegegooid gekregen.
    Ik kijk uit naar het volgende verslag!
  3. Jan:
    27 maart 2019
    Weer een prachtig verhaal. Jammer dat je ziek ben geworden. je beleeft het zelf op het zien van de dieren na. Waar het volgende verslag over gaat weten we nog niet maar kan er al weer naar uitzien.
  4. Jan:
    27 maart 2019
    Prachtig verhaal en prachtige foto's. Het is net of je mee bent geweest. Zie er al naar uit naar de volgende reis.